ชีวิต คือ

ชีวิต.. ก็เหมือนกับวงล้อ ที่หมุนผ่านไปเรื่อยๆ บางช่วงทิ้งลอยลึก บางช่วงทิ้งลอยตื้น....หากแต่ทุกลอยนั้น ยังคงทิ้งลอยมาเรื่อยๆ ไม่รู้ที่สิ้นสุด ชีวิต...ก็ไม่ต่างอะไรกับสมุดจด ที่ไม่รู้ว่าหนาเท่าไรแต่เราก็ยังต้องจดต่อไปเรื่อยๆ.. จนกว่าสมุดจะหมดหรือสูญสลายไปตามกาลเวลา ที่เดินไปทุกขณะชีวิต รอยของล้อที่หมุนผ่านนั้น ทิ้งลอยใว้ฉันใดการที่ชีวิตจะมีอุปสรรคเศษหิน ก็มีมากฉันนั้นเพียงแค่เศษหินนั้น อยู่ระหว่าทาง ใช่ตลอดทางเสมอไป.. สิ่งวิเศษสุด ใช่จะเป็นจุดหมายของเกวียนเก่าแต่มันคือสิ่งที่อยู่รอบๆต่างหาก... ที่ทำให้ทุกอย่างดำเนินไปทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปในวิถีทางที่มันควรจะเป็นตามทาง..ที่ล้อน้อยๆ จะสามารถลดเลี้ยวไปได้ ..ชีวิต ก็เปรียบได้ดั่งสิ่งไม่วิเศษอะไรทั้งสิ้น...หากแต่...มันสุดวิเศษต่างหาก...